Kaderin cilvesine bak! Maç beraberliğe giderken 90. dakikada sevinen Manisa, üzülen Fenerdi… Sonra uzatmalarda yaşanan iki golle bitiş düdüğünün ardından bayram yapan Fenerbahçe oldu! Güler misin, ağlar mısın?
Maça başlarken Fenerbahçe nin kadrosu hafta ortasındaki Bursa felaketine kıyasla daha oturmuş ve güven veren bir yapıdaydı. Emre, Alex, Baroni, Özer gibi oyuncuların saha da olması tabii ortaya daha iyi top çeviren ve oyuna hakim olan bir takım çıkarmıştı.
Christian Baroni nin sert şutu ağları bulana kadar sarı lacivertliler iki üç kere gol sinyali vermişlerdi. İlk yarının devamı tipik bir ciddi olumlu deplasman maçı olarak geçerken son saniyede gelen kafa, soğuk duş etkisi yarattı; Manisa ilk ciddi atağında buluvermişti golü!
Maç boyunca gözler yine sezonun şanssız ismi Topuz a takıldı. Genç oyuncu yine nefis hareketlerden sonra vurduğu sert şutlarda bu seferde direklere değil kaleciye takıldı ya da karavana çekti Herhalde “kurşun döktürmek” filan gibi yöntemler bile denemesi yerinde olur. Alex’e gelince, bir kaç yıl öncesinin gol kralı, bir çok gollük pozisyonu hovardaca harcadı, hatta kimi uygun pozisyonda topu “dağlara taşlara” attı. Maç son dakikalara doğru hızla aktıkça Fenerbahçe ister istemez paniklemeye başladı. Yerini bulmayan doldur-boşaltlar, zamansız atılan şutlar, disiplinden uzaklaşan bir takım görüntüsü veriyordu. Daum’ un 85. dakikada takım gol ararken Emre yerine Vederson u koyması, her ne kadar doğru bir kanat akını arayışını yansıtsa da, ikna edici değildi… Gökhan Ünal ise gecikmiş doğru karardı, 90+3 de Aisaec 2. golü nefis bir vuruşla atarken atağın başında net ofsayt pozisyonundaydı ve buna “pasif” demek mümkün değildi… Gökhan Ünal ın 90+5 de gelen nefis beraberlik golü acaba bu oyuncu konusunda Daum u uyandırmaya yetecek mi bilmem, çünkü Alman, inadıyla da derin izler bırakmış bir zat-I muhteremdir!
Kazım ve Carlos un enerjik çıkışlarını bu takım çok arayacağa benziyor!
